Lochy oświetla tylko światło wpadające przez zakratkowane okna. Nic nie widać, oprócz poszczególnych cel, gdzie promienie wpadają. Gdy wchodzisz do środka słyszysz pomruki dezaprobaty. Z niektórych kątów sypią się przekleństwa. Jeden z więźniów zachowuje spokój i dalej siedzi niewzruszony twoim wejściem. Dwóch strażników bacznie obserwuje każdy twój krok. Powoli wychodzisz na sam środek nie wiedząc co cie czeka.